امروز خبرگزاری ایرنا در خبری اعلام کرد که علی دایی سرمربی تیم ملی فوتبال ایران به دلیلی کوتاهی در وظایف و کسب نتایج ضعیف در مسابقات مقدماتی جام جهانی و البته در پاسخ به درخواست مردم از سمت خود برکنار شد. [+]
خب این خبر دور از انتظار هم نبود، ولی سوالی که باید به آن جواب دهند آن است که آیا با برکناری علی دایی تمام مشکلات ورزش ایران، و از جمله فوتبال، حل خواهد شد؟ آیا مشکلات عدیده ورزش ما ناشی از نبود مربی یا سهل انگار بودنشان است؟
باید گفت که نقش مربی در هر تیم ورزشی انکارناپذیر است ولی چیزی که بیشتر از آن باید به آن توجه کرد، همانا مدیریت ورزش است که از عهده مربی خارج است. آسیب ورزش ایران مدیریت آن است نه سهل انگاری مربی و کم کاری بازیکن. مشکل ما تنها شکست دیروز مقابل عربستان نیست که حالا با برکناری علی دایی حل شود، بلکه مشکل ما مدیران سیاست زده ورزشی ما هستند که اگر چنین نبودند شاید علی دایی هم به سمت سرمربیگری نائل نمی شد. هنوز شکستهای مفتضحانه ورزشکاران کشورمان را در بازیهای المپیک پکن فراموش نکرده ایم، که اگر کمی حرفه ایی تر به مسئله می پرداختیم، جایگاه به نسبت بهتری را کسب می کردیم [+].
حالا باید گفت که بهتر بود رئیس سازمان تربیت بدنی به جای چاپ کتابی با دهها اشتباه فاحش و تحمیل هزینه گزاف بر سازمان تربیت بدنی [+]، و پافشاری برای تصدی ریاست کمیته ملی المپیک و ... کمی هم به مدیریت ورزش کشور می پرداخت تا امروز ورزشکاران و ورزش دوستان ما در محافل ورزشی چنین سرافکنده و شرمنده نشوند. افسوس که چنین نیست و علی آبادی همچنان بر مقام ریاست ورزش کشورجلوس دارد.
شاید بهترین عیدی برای مردم و ورزش کشور استعفا (به جای برکناری) محمد علی آبادی و جایگزین کردن مدیری قادر و حرفه در امر ورزش باشد.
چرا مسئولان کشورمان شجاعت استعفا و پذیرفتن اشتباهات خود را ندارد؟ که اگر داشتند امروز وضع به گونه دیگری بود.
پ.ن. حالا به آن دسته از حامیان بی چون و چرای دولت که در بطن هر انتقادی که از علی آبادی می شود طرح توطئه فروپاشی ورزش کشور را می جویند [+] چه باید گفت؟
باید گفت که نقش مربی در هر تیم ورزشی انکارناپذیر است ولی چیزی که بیشتر از آن باید به آن توجه کرد، همانا مدیریت ورزش است که از عهده مربی خارج است. آسیب ورزش ایران مدیریت آن است نه سهل انگاری مربی و کم کاری بازیکن. مشکل ما تنها شکست دیروز مقابل عربستان نیست که حالا با برکناری علی دایی حل شود، بلکه مشکل ما مدیران سیاست زده ورزشی ما هستند که اگر چنین نبودند شاید علی دایی هم به سمت سرمربیگری نائل نمی شد. هنوز شکستهای مفتضحانه ورزشکاران کشورمان را در بازیهای المپیک پکن فراموش نکرده ایم، که اگر کمی حرفه ایی تر به مسئله می پرداختیم، جایگاه به نسبت بهتری را کسب می کردیم [+].
حالا باید گفت که بهتر بود رئیس سازمان تربیت بدنی به جای چاپ کتابی با دهها اشتباه فاحش و تحمیل هزینه گزاف بر سازمان تربیت بدنی [+]، و پافشاری برای تصدی ریاست کمیته ملی المپیک و ... کمی هم به مدیریت ورزش کشور می پرداخت تا امروز ورزشکاران و ورزش دوستان ما در محافل ورزشی چنین سرافکنده و شرمنده نشوند. افسوس که چنین نیست و علی آبادی همچنان بر مقام ریاست ورزش کشورجلوس دارد.
شاید بهترین عیدی برای مردم و ورزش کشور استعفا (به جای برکناری) محمد علی آبادی و جایگزین کردن مدیری قادر و حرفه در امر ورزش باشد.
چرا مسئولان کشورمان شجاعت استعفا و پذیرفتن اشتباهات خود را ندارد؟ که اگر داشتند امروز وضع به گونه دیگری بود.
پ.ن. حالا به آن دسته از حامیان بی چون و چرای دولت که در بطن هر انتقادی که از علی آبادی می شود طرح توطئه فروپاشی ورزش کشور را می جویند [+] چه باید گفت؟
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Posts
0 نظر:
Post a Comment